Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ του ΠΟΛΙΤΗ δραπετεύει απο την ΟΔΗΓΙΑ 2000

Η παρακάτω υπόθεση έχει δημοσιευθεί το 2005 στην ιστοσελίδα
http://www.synigoros.gr/diakriseis/logoi_02.htm

Α. Διάκριση λόγω κομματικής ένταξης (Υποθέσεις 13820/2005, 18035/2005 και 16885/2005)
Τρεις πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για τη μεταχείριση που υφίστανται στην υπηρεσία τους, επικαλούμενοι ότι, λόγω της κομματικής τους ένταξης, υφίστανται διάκριση. Ο Συνήγορος του Πολίτη έθεσε τις αναφορές στο αρχείο, διότι έκρινε ότι η διακριτική μεταχείριση εις βάρος υπαλλήλου λόγω πιθανολογούμενης κομματικής ένταξης δεν εμπίπτει στον Ν. 3304/2005, εφόσον η κομματική ένταξη δεν παραπέμπει σε πεποιθήσεις, οι οποίες καλύπτονται από την έννοια των «πεποιθήσεων», όπως αυτές προστατεύονται από το άρθρο 7, παράγρ. 1 του Ν. 3304/2005.
Η έννοια των πεποιθήσεων στο συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο δεν περιορίζεται βέβαια στις θρησκευτικές πεποιθήσεις, δεν θα αντιστοιχούσε όμως στη βούληση του νομοθέτη η διεύρυνσή της ώστε να συμπεριλαμβάνει παντός είδους επιλογές, πρακτικές ή κίνητρα. Κατά την ερμηνευτική προσέγγιση που προκρίνει ο Συνήγορος του Πολίτη, ύστερα από μακρά νομική και συγκριτική μελέτη, ως πεποιθήσεις προστατευόμενες από την παραπάνω διάταξη νοούνται κατ’ αρχήν μόνον οι συνειδησιακές επιλογές ιδεολογικού ή κοσμοθεωρητικού περιεχομένου, των οποίων: (α) τεκμηριώνεται η προηγούμενη εξωτερίκευση με ανάλογη δημόσια δράση ή στάση ζωής, και (β) πιθανολογείται η αιτιώδης συνάφεια προς τη δυσμενή υπηρεσιακή διάκριση. Σε αντίθεση με την τρέχουσα ευρύτατη χρήση του όρου «πολιτικές διώξεις», η στενότερη νομική χρήση του όρου «διάκριση λόγω πεποιθήσεων» δεν περιλαμβάνει άνευ άλλου τινός τα φαινόμενα δυσμενούς υπηρεσιακής μεταχείρισης. Ο N. 3304/2005 δεν μεριμνά γενικά για την αξίωση αξιοκρατίας και διαφάνειας στην υπηρεσιακή κατάσταση, αλλά προστατεύει μόνο, απέναντι στους κινδύνους διακρίσεων, το ενδιάθετο φρόνημα. Η ανάγκη αξιοκρατίας στο δημοσιοϋπαλληλικό σώμα έχει ισχύ αρχής δικαίου και η αξίωση τήρησής της αποτελεί αγώγιμο δικαίωμα, πλην όμως ο νομοθέτης δεν θέλησε να καταστήσει τον Συνήγορο του Πολίτη αρμόδιο για την εφαρμογή αυτών των κανόνων· την αρμοδιότητα αυτή επιφύλαξε μόνο για τα διοικητικά δικαστήρια.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ :

Ο Συνήγορος συνειδησιακά σκεπτόμενος απέδρασε από την Οδηγία 2000, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το σκεπτικό , ότι " κάτι που είναι συνυφασμένο με την καθεστηκυία τάξη στην Ελλάδα δεν μπορεί να κριθεί παρά μόνο από τους επιτηρητές της καθεστηκυία τάξης, που είναι τα δικαστήρια" και ότι " η καθεστηκυία τάξη που διέπει την συμπεριφορά του Κράτους προς την κοινωνία δεν αποτελεί αιτία διάκρισης"
Έκρινε επίσης αυθαίρετα και ανιστόρητα ότι η κομματική ιδιότητα κάποιου μέλους της κοινωνίας δεν αποτελεί και πολιτική πεποίθηση.
Δηλαδή τα Κόμματα δεν είναι πολιτικοί φορείς αλλά ....αχθοφόροι ιδεών. Επομένως τα κομματικά μέλη γενικώς είναι "βαποράκια ιδεών" και δεν έχουν πολιτικές πεποιθήσεις και επομένως δεν προστατεύονται από τους Νόμους ή τις Οδηγίες για διακρίσεις που γίνονται σε βάρος τους λόγω Φρονήματος. Οπότε η κομματική ένταξη του μέλους της κοινωνίας δεν δημιουργεί χώρο εξωτερίκευση με ανάλογη δημόσια δράση ή στάση ζωής.
Ξεχνά όμως ότι λόγω φρονήματος ( κομματική ένταξη) γέμιζαν τα ξερονήσια καθώς το φρόνημα διαπιστωνόταν από την κομματική ένταξη των εξορίστων.

ΟΔΗΓΙΑ 2000
(9)
Η απασχόληση και η εργασία αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία
για τη διασφάλιση των ίσων ευκαιριών για όλους και συντελούν σε μεγάλο βαθμό στην πλήρη συμμετοχή των πολιτών
στην οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή καθώς και
στην προσωπική ανέλιξη.


(31)
Όταν πιθανολογείται διακριτική μεταχείριση, οι κανόνες περί
βάρους της αποδείξεως πρέπει να προσαρμόζονται και, προ-
κειμένου να εφαρμοστεί αποτελεσματικά η αρχή της ίσης
μεταχείρισης, το βάρος της αποδείξεως πρέπει να αντιστρέφεται στον εναγόμενο εφόσον προσάγονται αποδείξεις μιας
τέτοιας διακριτικής μεταχείρισης. Εντούτοις, ο εναγόμενος
δεν είναι υπεύθυνος να αποδείξει ότι ο ενάγων πιστεύει σε
δεδομένη θρησκεία, έχει δεδομένες πεποιθήσεις, παρουσιάζει
δεδομένο μειονέκτημα, έχει δεδομένη ηλικία ή δεδομένο
γενετήσιο προσανατολισμό.
(32)
Τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να εφαρμόζουν τους κανόνες σχετικά με το βάρος της αποδείξεως σε διαδικασίες κατά
τις οποίες εναπόκειται στο δικαστήριο ή σε άλλο αρμόδιο
φορέα να διερευνήσει τα πραγματικά περιστατικά. Οι προαναφερόμενες διαδικασίες είναι εκείνες στις οποίες δεν απαιτείται από τον ενάγοντα να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά, η διερεύνηση των οποίων εναπόκειται στο δικαστήριο ή τον αρμόδιο φορέα.

Επομένως όφειλε ο αρμόδιος φορέας, δηλαδή ο Συνήγορος, να μην παραιτηθεί του δικαιώματός του ως φορέας και να αφήσει στο Δικαστήριο την έκδοση άποψης, εάν ήθελαν προσφύγουν οι καταγγέλοντες.
Αλλά ο Συνήγορος με σαθρά επιχειρήματα του τύπου " η κομματική ένταξη δεν εντάσσεται στις πολιτικές πεποιθήσεις που δύναται να δημιουργήσουν καθεστώς διάκρισης υπέρ ή κατά", δεν έλαβε υπόψη του ότι :
Η κομματική ένταξη ενός Πολίτη γίνεται είτε υπό το βάρος της συνειδησιακής πολιτικής - ιδεολογικής του τοποθέτησης είτε υπό το βάρος ενός ιδιότυπου συνειδησιακού εξαναγκασμού.

Προφανώς ο Συνήγορος του Πολίτη είτε ζει σε άλλον Πλανήτη είτε ακολουθεί την πεπατημένη.

Όφειλε όμως ο Συνήγορος να διερευνήσει το γεγονός ότι ο εργαζόμενος Χ μπορούσε να κριθεί "αξιοκρατικά" εάν εξαναγκαζόταν να ενταχθεί στον κομματικό χώρο στο οποίον ανήκει το Κυβερνών Κόμμα ή να υποστεί διάκριση επειδή πολιτικά - ιδεολογικά άνηκε σε αντίπαλο κομματικό χώρο. Δηλαδή, αν ο Χ εργαζόμενος συμμετέχει στις συνδικαλιστικές του υποχρεώσει υπερασπιζόμενος το Α συνδυασμό του Α κόμματος όταν Κυβέρνηση είναι το Β κόμμα τότε η αξιολόγηση του για μια θέση στην Υπηρεσία του επηρεάζεται από το γεγονός αυτό.

Όταν η οδηγία της Ε. Ε. μιλά για πεποιθήσεις, δεν περιορίζεται μόνο στις θρησκευτικές. Άλλωστε για τις θρησκευτικές κάνει ειδική αναφορά.
Οι πολιτικές πεποιθήσεις αποτελούσαν από την σύσταση της Ελλάδας ως Κράτους μέχρι και σήμερα, αιτία απολύσεων, ειδικής μεταχείρισης, προαγωγών, προσλήψεων, ευμενών μετατάξεων, προαγωγών στις Ένοπλες Δυνάμεις κλπ.
Η ερμηνευτική προσέγγιση του Συνήγορου του Πολίτη είναι αντίστοιχη της ερμηνευτική προσέγγισης του Πόντιου Πιλάτου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: